Preek van de week
Liturgische kalender
  Prekenlijst Uw commentaar

   forum    webmeester

Aswoensdag 2001
 

 

 
"Wanneer je dus barmhartig bent, loop er dan niet mee te koop zoals de schijnheiligen
dat doen in de synagogen en op straat, om door de mensen geprezen te worden." (Mattheus, 6:2)


We lopen met een masker voor ons gezicht. Niet alleen zij die in de voorbije dagen hotsend carnaval hebben gevierd, maar wij allemaal. Het hele jaar door. We willen ons voor de buitenwacht bewijzen, indruk maken, goed, joviaal, mooi bij anderen overkomen. We toveren een smile op ons gezicht, grijpen naar oogschaduw en lippenstift om ons maskertje nog wat bij te werken. Het leven als maskerade. Het ene masker al mooier en charmanter dan het andere. Zo bieden we tegen elkaar op. En soms krijgt dat een venijnig tintje.

Maar die onbarmhartige concurrentie wordt plots even onbarmhartig doorgeprikt door een stem die zegt: "Gedenk mens, je bent stof en tot stof keer je terug"(Genesis,.3:19). Dat simpel askruisje rukt ons masker af, plaatst ons naakt voor onze spiegel. Daar moet je geen indruk maken, daar zie je wie je echt bent.

Dat askruisje roept de wereld van de schijn een halt toe. Het verwijst naar een andere manier van leven. Niet de een verheffen en de andere de grond intrappen, maar in de spiegel zien hoe en waar je zelf staat in het leven. En uit die confrontatie de kracht putten om bewuster, waarachtiger te gaan leven.

Och, er is geen bezwaar tegen dat men op vastenavond uitbundig en uitgelaten afrekent met het verleden. Je mag met feestneus en getoeter het carne vale (= vaarwel vlees!) vieren. Afscheid nemen van de vleespotten van Egypte alvorens de woestijn in te trekken. En weet dat God met je meetrekt. Veertig jaar. Veertig dagen. Een heilzame quarantaine.

Veertig dagen krijg je van hem om je vrijheid en je menselijke waardigheid te herontdekken. Dat lijkt veel, maar misschien moet je die van onder een dikke laag stof en een berg ballast opdiepen. Van onder de schijnwaarden van bezit, succes, eer en macht. De hedendaagse vleespotten van Egypte.

Na zijn veertigdagentijd betrad Jezus, gezuiverd en gelouterd, het publieke forum: "De Geest van God rust op mij. Hij heeft Mij gezalfd om aan armen de goede boodschap te brengen, om aan gevangenen hun vrijlating aan te kondigen, en aan blinden het licht in hun ogen, om verdrukten vrijheid aan te reiken." (Lucas, 4:18-19). Jezus, Gods barmhartigheid die mens is geworden.

Zullen ook wij, na deze veertigdagentijd, gezuiverde en gelouterde boodschappers en doeners zijn van Gods barmhartigheid? Want daar gaat het om, zo zegt de evangelietekst: "Wanneer gij bidt, gedraag u niet als schijnheiligen" (Mt 6,5). "Wanneer gij vast, doe het met de glimlach, fris en monter." Dan sta je stevig op twee benen om aalmoezen te kunnen geven op zo'n manier dat "je linkerhand niet weet wat je recht doet". Want jouw vastentijd moet renderen. Voor anderen. Daar gaat het uiteindelijk om. Immers wanneer Jezus als Mensenzoon zal komen bij het oordeel, zullen alleen onze werken van barmhartigheid ter sprake komen (Mattheüs,. 25:31-46). "En denk erom, beoefen die barmhartigheid niet voor het oog der mensen, om aandacht te trekken" (Mattheüs, 6:1). Engageer je in stilte voor mij, zegt de God van de woestijn. Dus voor de ander - want dat is een keuze die de God van de woestijn weet te waarderen.

Alleen de mens kan voor zijn medemensen een ander 'seizoen' inluiden
Hij kan de harde winter van honger en ellende ombuigen tot een zomer van welvaart en recht.
Hij kan de herfststormen van geweld en angst ombuigen tot een lente van vrede en saamhorigheid.
Hij kan de vernietiging en de verkrachting van de aarde ombuigen tot eerbied en verwondering voor wat de Schepper in zijn goedheid heeft gemaakt tot eer en glorie van ons allemaal, en van ons nageslacht.

Een mens die zich bekeert, kan alles ombuigen ten goede.


Nu is het die gunstige tijd... Veertig dagen geeft God je, om dat tot je te laten doordringen. De God van de woestijn, de God van de stilte, de God van barmhartigheid, die ruimte maakt en adem geeft. De God die het oude verbrandt en uit as nieuw leven schept.

Van dat alles is ons simpel askruisje het symbool: God die ons uitnodigt om alles ten goede om te buigen.

Marc Christiaens o.p. (Schilde)