Preek van de week



Preek  van de week
  Kalender

Christelijke mobiliteit
(veertiende zondag. 8 juli - Jesaja 66:10-14c; Gal. 6:14-18, Lc.10:1-12,17-20)


"In die tijd zond Jezus tweeënzeventig leerlingen twee aan twee uit naar alle steden en plaatsen,... als lammeren onder de wolven "


De grote uittocht naar vele vakantieoorden is volop aan de gang. Alom ontwaar je de mobiliteit. Mensen gaan op weg om ontspanning en rust te vinden, om andere culturen te ontdekken, om zelf enkele weken ongedwongen zonder stress en zorgen te leven. In een ander ritme en een andere stijl.

Het evangelie dat dit weekeinde wordt gelezen gaat over de mobiliteit van de missionaire uitzending, en over de nieuwe levensstijl die christelijke verkondigers uitdragen.
Uitgerekend tweeënzeventig stuurt Jezus er op weg. Niet enkel de twaalf voor de eigen volksgenoten, maar zes keer twaalf. Dat is voor alle volkeren van de wereld. Lucas is bij uitstek de kerk-evangelist. Hij schrijft rond het jaar '8O. Dan heeft het christendom zich al wonderlijk uitgebreid in het Middelandse-Zeegebied. "De oogst is groot." En arbeiders zijn er altijd te weinig. Apostelen zoals Paulus en Petrus, Barnabas, Silas, Judas, Lydia, Prisca en Aquila, Philipus en Stefanus: overal hebben ze huiskerken gesticht en christelijke gemeenschappen.
Lucas is nog meer enthousiast en optimist dan Jesaja. De profeet liet al de vrede stromen als een onstuimige rivier en de dorre beenderen bloeien als het jonge groei. Hij slaakt juichkreten van vreugde. Lucas laat de tweeënzeventig uitbundig juichen om de duivels die zich aan hen onderwerpen. De satan valt als de bliksem uit de hemel. En slangen en schorpioenen worden met voeten getreden. Blijkbaar kan niets de verkondigers van het Rijk Gods deren! Jezus wijst hen op de eigenlijke bron van hun vreugde: "Jullie namen staan opgeschreven in de hemel." Dat betekent: jullie zijn bemind, eindeloos bemind. Door een overvloedige goddelijke liefde. Jesaja beschrijft die volle moederlijke tederheid . Christenen verkondigen deze blijde boodschap. Het Rijk Gods is nabij. Gods liefde breekt door. Overal waar mensen er voor open staan. Zeker in Jezus en in hen die Hem verkondigen. Een liefde van dienen en delen. Een liefde die het mogelijk maakt de slangen en schorpioenen van sluwheid, corruptie, bedrog, argwaan en bitterheid te vertrappen. Die de satan van de onmenselijkheid als de bliksem neerslaat. Juist door die nieuwe levensstijl. Daardoor zijn ze "als lammeren onder de wolven".

Het lam staat symbool voor weerloosheid. Niet voor lamlendigheid. De leerlingen zijn, zoals hun meester, op een geheel andere wijze 'sterk'. Niet door hun dikke portemonnee, of een volle reiszak, of stevige sandalen. Niet door een uitgebreide en invloedrijke kennissenkring. Ze mogen zelfs "niemand groeten onder weg", staat er. Dat betekent dat ze zich moeten ontrekken aan de oosterse uitgebreide plichtplegingen van onthaal met veel omhaal. Hun tijd is te kostbaar. De prediking van het Rijk Gods te dringend. Het gaat er om de liefde van Godswege uit te stralen en uit te dragen. Als "een lam onder wolven". Zelf een boodschap zijn. Als een groet van God aan deze wereld . Zijn als Jezus. Authentiek. Puur. Onbevangen; innerlijk vrij; helemaal jezelf. Met een levensstijl die hartveroverend en ontwapenend is. Kortom, totaal het omgekeerde van die Latijnse uitspraak: Homo homini lupus, de ene mens is voor de andere een wolf.


De actualiteit van dit evangelie voor ons, is niet ver te zoeken. Christenen worden opnieuw uitgezonden. Wij, hier in onze ontkerstende en geseculariseerde westerse wereld. Het is zoeken naar een nieuwe expansie, een nieuwe evangelisatie. Hoe komt er opnieuw mobiliteit, christelijke beweging? We zullen onszelf moeten onderzoeken omtrent de ballast die we meeslepen in ons geloof en onze kerkstructuren. Oubollige vormen en voorstellingen die een hinderpaal zijn voor nieuwe evangelisatie. Mobiliteit vraagt om bevrijding van krampachtig vasthouden aan vastgeroeste gewoontes van ''t is altijd zo geweest'. De Jezus-beweging begon ook als een revolutionaire vernieuwingsbeweging binnen het jodendem. Ze keerde zich tegen het onrecht van de georganiseerde tempelreligie. Tegen het reinheidsysteem, de strakke wets- en sabbat-beleving waardoor mensen werden vervreemd en uitgebuit. De Jezus-beweging, ook vandaag, is een profetische beweging. Een onstuimige stroom voor vrede en gerechtigheid. Een vitalisering van de evangelische levensstijl. Zich keren tegen dode letters en dorre systemen. Zoeken hoe we wervende geloofskernen, dynamische gemeenschappen kunnen stichten. Overal worden federaties of pastorale eenheden opgericht. Zijn ze een netwerk van echt christelijke eigentijdse vitale groepen die getuigen van een evangelische levensstijl? En durven ze de confrontatie aan met de machthebbers, de wolven, van vandaag ? Nieuwe evangelisatie is onmogelijk zonder een ernstig debat met de hedendaagse cultuur en samenleving. Onze tijd vraagt om christelijke vrijmoedigheid en een open machtsvrije dialoog . Om een kerk als ontmoetingsplaats en gespreksruimte voor allen die zich inzetten voor een nieuwe samenleving.

In de vakantietijd gaan mensen dikwijls ongebaande wegen en hebben ze verrassende en verrijkende ontmoetingen. Een nieuw missionair elan moet ons mobiel maken voor andere wegen. Moet ruimte maken voor het onverwachte. Dat vraagt het risico van loslaten. Dat vraagt de moed om weerloos maar wel evangelisch weerbaar onze wereld in te stappen . Het is de Heer zelf die ons, ook vandaag, uitzendt. De vreugde om zijn nabijheid zou alle defaitisme moeten uitbannen.

Rob Moens o.p., Genk

     top    lijst