Preek door de week



Preek  van de week
  Kalender

.. 


Vierde zondag door het jaar 

"Toen ze dit hoorden, werden allen die in de ssynagoge waren woedend. Ze sprongen overeind, joegen hem de stad uit en dreven hem voort tot aan de steile rand van de berg waarop hun stad was gebouwd om hem daar in de afgrond te storten. Maar hij ging midden tussen hen door en vertrok." (lucas, 4:29 v.).


Dwepen en verguizen, instemmen en afwijzen, dit zijn sleutelwoorden die ons kunnen helpen om inzicht te krijgen in wat zich in Jezus' leven afspeelt.

Je hebt mensen die heel gemakkelijk met iemand dwepen; iemand ophemelen : het kan niet op! Ze applaudisseren  voordat je  iets bewezen hebt. Maar  op een bepaald moment wordt er tegen je  kar gereden, of snijdt men in je vlees en alles slaat om. Er valt niets goeds meer te vertellen.
Politici, sportlui en alle mensen die een leidende functie bekleden, zullen het vroeg of laat meemaken.
Ook Jezus heeft het in zijn leven moeten ondervinden. Toen hij de synagoge binnentrad en sprak over de vervulling van de profetieën, betuigden allen hun instemming en verbaasden er zich over dat woorden zo vol genade uit zijn mond vloeiden. De toehoorders waren niet weinig blij en fier en dweepten met hem: 'Iemand van ons, de zoon van de timmerman Jozef uit ons dorp, kondigt een blijde boodschap aan,  de vervulling van Gods goede zorgen, zijn komende ingreep om onze ellende te verlichten.'

Maar als ze beginnen te ondervinden dat hij toch niet doet wat zij verlangden en dingen zegt die ze niet graag hoorden en tegen hen inging, slaat de stemming om en worden ze woedend en jagen hem het dorp uit.

Wat hier verteld wordt is programmatisch voor heel Jezuus'  leven. Men wil hem tot koning uitroepen en enkele dagen later roept men: aan het kruis met hem! Dwepen en verguizen, ze volgen elkaar zo vlug op! Blijkbaar is geen enkele gunst zo vlug verspeeld als de volksgunst.

Wie ethisch fijngevoelig is en kwaad kwaad durft noemen, wie leeft met een sterk rechtvaardigheidsgevoel, zorgt onvermijdelijk voor tegenreacties. Het zijn mensen die tegen de massa in durven zeggen waar het op aankomt .
Profeten mag je ze noemen. Mensen die de samenleving een geweten schoppen. Een Gandhi, een Maarten Luther King, een Don Helder Camara, een Cardijn, en vandaag,  op de werelddag van de melaatsen, denken we ook aan de figuur van Pater Damiaan.. Gandhi, de geweldloze bevrijder, schreef indertijd: " De wereld van de politiek en van de pers kent slechts weinig helden die te vergelijken zijn met Damiaan De Veuster van de melaatsenkolonie op Molokaï. Het is de moeite waard om te zoeken naar de inspiratiebron van dergelijke heldhaftigheid."

Profeten liggen wakker van wat er misloopt in de samenleving,  zij lijden onder wat fout gaat bij het volk. Zij treuren om misgroei in eigen geloofsgemeenschap.Daarom spreken ze harde waarheden, ze strijken ons tegen de haren in. Hun allerdiepste bedoeling is, dat wij ons zouden gedragen naar wat God van ons verwacht. Ze vechten voor de plaats van God in ons doen en laten. Zij wijzen ons op wat vastgeroest is, of op een verkeerd spoor is terechtgekomen. Zij tonen ons wat wij verwaarloosd hebben. Zij openen ons de ogen voor ons kwaad en leggen de vinger op de wonde.

Onze vertrouwdheid met de geschiedenis van Israël heeft ons de namen leren kennen van de grote profeten. Jeremia was een van de grootste. Ook hij heeft het profetenlot ondergaan. Hij zag dat het verkeerd ging aflopen met het volk en dat zij in ballingschap zouden gaan. Hij leefde als een innerlijk verscheurd iemand omdat hij dingen moest zeggen die de mensen niet graag hoorden, en anderzijds zo menselijk was en van zijn volk hield. Toch kon hij zijn profetenlot dragen omdat hij innerlijke kracht ervaarde vanuit zijn levende verbondenheid met God. 'Ik zal je sterk maken als een ijzeren zuil, een koperen muur, een versterkte stad'. Prachtige beelden om uit te drukken welke zielenkracht je bezit als je met God verbonden leeft.

Ook Jezus kende dezelfde zielenkracht. Daardoor kon hij midden tussen zijn tegenstrevers doorgaan. Omdat hij leefde vanuit zijn verbondenheid met zijn Vader, wist Hij dat men op God geen beslag kon leggen en men Hem niet kon inpalmen voor alleen  het eigen voordeel en welzijn. Jezus herinnert zijn dorpsgenoten aan gebeurtenissen uit het leven van de profeten Elia en Elisa die meer geloof vonden bij vreemdelingen dan bij eigen volk. Waar men vertrouwen vindt, waar men openheid voor God ervaart, daar zal Jezus de wondertekenen van Gods goedheid doen, het mag dan nog voor vreemdelingen zijn.

Mogen wij dan dit profetenwoord dat telkens opklinkt vanuit de schrift en tot ons gesproken wordt in ons opnemen en ernaar leven. 

G. Braet o.p.

 
    top    lijst